(s)Cambodia deel 2

Het boek lees ik in twee dagen uit op Sok San beach op Koh Rong, een eiland bij Sihanoukville in de buurt. Ik moet zeggen dat ik best een beetje onderste boven ben van het boek. Het boek in geschreven vanuit het perspectief van een kind en beschrijft het leven tijdens het Khmer rouge bewind. Als je meer wilt weten over Cambodja, zeker een aanrader.
Ik verblijf in een hutje op het strand, de zee 2 meter bij me vandaan. Dit is paradijs! Weinig tot geen toeristen...heerlijk. 's Avonds is er een paar uur stroom. Op het moment dat ik wil gaan douchen, gaat de generator uit. Dan maar douchen met een zaklamp :)

De terugreis naar het vaste land gaat iets minder gemakkelijk. De boot die mij terug zou brengen naar de andere kant van het eiland (en waar ik al voor heb betaald) waar de andere boot vertrekt komt niet.
Na veel gedoe (lees: bijna geen telefoonbereik, mensen die zeggen dat ze er aan komen en gewoon niet komen, ) neem ik een taxi boot en kom net op tijd aan om de grote boot naar het vaste land te nemen.
Deze boot begeeft het een kwartier na vertrek en na veel gedoe doet 1 motor het weer. In plaats van 2 uur duurt de overtocht 4 uur... Na eerder al vals briefgeld te hebben gekregen en nu betaald te hebben voor een boot die vervolgens niet komt heb ik een nieuwe naam (met een knipoog natuurlijk), Scambodia.

In Kampot bezoek ik de salt and pepper farm. De salt farm was niet zo indrukwekkend, maar de pepper farm daar en tegen wel. Ik heb geen idee hoe peper precies groeit en hoe het zit met de verschillende kleuren. De gids vertelt dat zwarte peper en witte peper van dezelfde peperbolletje gemaakt wordt. Alleen wordt de witte peper eerste geweekt, de schil verwijderd en daarna gedroogd.
De rest van de middag chill ik in de hangmat bij 'the secret lake'.

Koh Tunsay is de volgende stop. Een heerlijk rustig eiland met hutjes bij het strand. Lekker in de hangmat je gedachten te vrije loop laten en turen over de zee.

Een heel ander verhaal is Phnom Penh.
Ik bezoek Annemiek, zij werkt op een internationale basisschool en ik mag een dagje met haar meelopen. Ontzettend leuk en dat doet me mijn werk toch wel missen.
De killing fields en S21 (voormalige gevangenis) maken veel indruk op mij. Het feit dat er nog steeds botten en kledingstukken uit de massagraven naar de oppervlakte komen, bezorgt me kippenvel. Met een audio guide doorloop ik de geschiedenis en sta ik stil bij een boom waar allemaal armbandjes aanhangen. Als ik mijn audio guide start hoor in dat het 'the killing tree' is. Het meest lugubere feit: babies werden hier tegen een boom doodgeslagen...daar ben je dan toch even stil van.

(Morgen vertrek ik vanuit Phnom Penh via Bangkok naar Myanmar. Vanaf 12 maart zal ik 3 weken niet online zijn... Ga ik vanuit)