North Island deel 1
Door: Susan Modderman
Blijf op de hoogte en volg Susan
30 September 2014 | Nieuw Zeeland, Rotorua
Daar is hij dan, mijn eerste blog.
Achterom kijkend in het vliegtuig zie ik alleen maar koppies met zwart haar en spleetoogjes. Ja, dit is de stop in Taipei en het is fijn, want er is een hotelkamer geboekt en het transport is goed geregeld. Ik kan geen bord lezen en dat doet je realiseren hoe fijn het is dat we onze talen spreken en bijna overal ter wereld wel begrijpen wat er staat.
Zes vliegtuigmaaltijden, 5 films en weining slaap verder kom ik dan eindelijk aan in Auckland. Echt realiseren dat ik in Nieuw-Zeeland ben doe ik nog niet. Ik heb geen idee welke dag het is en hoe laat het is. Als we linksom over de rotonde gaan weet ik dat ik echt in Nieuw-Zeeland ben aangekomen.
In Auckland bekijk ik natuurlijk de 'skytower' en een kijkje in de haven geeft een mooi uitzicht over de rest van de stad. In het hostel blijkt nog iemand de 'stray bus' te nemen, een gezellig begin.
De eerste stop is Raglan. Een prachtig stadje aan zee met een groot, bosrijk natuurgebied. Dat vraagt natuurlijk om een hike. De bedoeling is een hike van een uur te gaan doen die in een rondje loopt, maar uiteindelijk zijn we 3 uur onderweg en klimmen we tot 590 meter waar we een kopje koffie zetten. Ja, een van de jongens heeft zijn koffiezetapparaat bij zich :). Het is een prachtig, maar zwaar stuk bergopwaards. Aan het eind van de hike wacht een heerlijke, welverdiende sauna. We verblijven in een hostel met aan de ene kant uitzicht op zee en aan de andere kant het bos.
We blijven aan de westkant van Nieuw-Zeeland en gaan naar Waitomo (wai=water, tomo=grot) caves en Mourea. Ik doe de glow worm tour (glimworm tour). Een prachtig stuk lopen door grotten en met een bootje over de rivier in de grotten. Het is helemaal donker en de glimwormen zijn prachtig om te zien, het is net kerstverlichting aan het plafond.
We slapen in familiehuis: Rangithi in Mourea. Het huis behoort tot een Maori familie. We worden op de traditionele welkom geheten. Het begroeten met het handen schudden, twee keer neus tegen neus aantikken en 'kia ora' (goede gezondheid) zeggen. Het respect tonen voor de overledenen als je halverwege het pad richting het familiehuis bent en je schoenen uit doen als je het familiehuis betreedt.
In het familiehuis gaat de traditie verder en we mogen meedoen met zang en dans. De dames leren de 'poi' dans en de heren de 'haka'. Ik bied mij als vrijwilliger aan en mag de dansinstructies roepen (met alle kracht die ik in me heb) naar de meiden: 'hope' (heupen), 'kiaro' (zij) en 'kitepoi' (pak de poi). De 'poi' is een foambal aan een stuk touw.
De houtsnijwerken worden uitgelegd en we leren meer over de Maori cultuur. Na een laatste blik op het meer vallen we in slaap in het familiehuis op onze matrasen op de grond.
Dan wordt het spannend...raften in Rotorua!!! De foto's spreken voor zich. Het was zo gaaf, de adrenaline giert door mijn lichaam!
In Waiotapu bezoeken we de modderpoelen en vervolgen onze weg naar de Huka falls. Huka betekent schuim en de naam wordt me duidelijk als ik zie met wat voor een noodgang het water naar beneden raast in de Waikato rivier, 40m3 per seconde.
We bezoeken het park: 'Craters of the moon'. Een prachtig stukje natuur waar het stoom uit de grond komt. De grond naast het looppad is super warm.
We slaan eten in voor 3 dagen in Taupo, want de volgende stop is Tongariro national park! Ben ik echt nog maar een week van huis? Ik heb al zoveel gedaan!
Achterom kijkend in het vliegtuig zie ik alleen maar koppies met zwart haar en spleetoogjes. Ja, dit is de stop in Taipei en het is fijn, want er is een hotelkamer geboekt en het transport is goed geregeld. Ik kan geen bord lezen en dat doet je realiseren hoe fijn het is dat we onze talen spreken en bijna overal ter wereld wel begrijpen wat er staat.
Zes vliegtuigmaaltijden, 5 films en weining slaap verder kom ik dan eindelijk aan in Auckland. Echt realiseren dat ik in Nieuw-Zeeland ben doe ik nog niet. Ik heb geen idee welke dag het is en hoe laat het is. Als we linksom over de rotonde gaan weet ik dat ik echt in Nieuw-Zeeland ben aangekomen.
In Auckland bekijk ik natuurlijk de 'skytower' en een kijkje in de haven geeft een mooi uitzicht over de rest van de stad. In het hostel blijkt nog iemand de 'stray bus' te nemen, een gezellig begin.
De eerste stop is Raglan. Een prachtig stadje aan zee met een groot, bosrijk natuurgebied. Dat vraagt natuurlijk om een hike. De bedoeling is een hike van een uur te gaan doen die in een rondje loopt, maar uiteindelijk zijn we 3 uur onderweg en klimmen we tot 590 meter waar we een kopje koffie zetten. Ja, een van de jongens heeft zijn koffiezetapparaat bij zich :). Het is een prachtig, maar zwaar stuk bergopwaards. Aan het eind van de hike wacht een heerlijke, welverdiende sauna. We verblijven in een hostel met aan de ene kant uitzicht op zee en aan de andere kant het bos.
We blijven aan de westkant van Nieuw-Zeeland en gaan naar Waitomo (wai=water, tomo=grot) caves en Mourea. Ik doe de glow worm tour (glimworm tour). Een prachtig stuk lopen door grotten en met een bootje over de rivier in de grotten. Het is helemaal donker en de glimwormen zijn prachtig om te zien, het is net kerstverlichting aan het plafond.
We slapen in familiehuis: Rangithi in Mourea. Het huis behoort tot een Maori familie. We worden op de traditionele welkom geheten. Het begroeten met het handen schudden, twee keer neus tegen neus aantikken en 'kia ora' (goede gezondheid) zeggen. Het respect tonen voor de overledenen als je halverwege het pad richting het familiehuis bent en je schoenen uit doen als je het familiehuis betreedt.
In het familiehuis gaat de traditie verder en we mogen meedoen met zang en dans. De dames leren de 'poi' dans en de heren de 'haka'. Ik bied mij als vrijwilliger aan en mag de dansinstructies roepen (met alle kracht die ik in me heb) naar de meiden: 'hope' (heupen), 'kiaro' (zij) en 'kitepoi' (pak de poi). De 'poi' is een foambal aan een stuk touw.
De houtsnijwerken worden uitgelegd en we leren meer over de Maori cultuur. Na een laatste blik op het meer vallen we in slaap in het familiehuis op onze matrasen op de grond.
Dan wordt het spannend...raften in Rotorua!!! De foto's spreken voor zich. Het was zo gaaf, de adrenaline giert door mijn lichaam!
In Waiotapu bezoeken we de modderpoelen en vervolgen onze weg naar de Huka falls. Huka betekent schuim en de naam wordt me duidelijk als ik zie met wat voor een noodgang het water naar beneden raast in de Waikato rivier, 40m3 per seconde.
We bezoeken het park: 'Craters of the moon'. Een prachtig stukje natuur waar het stoom uit de grond komt. De grond naast het looppad is super warm.
We slaan eten in voor 3 dagen in Taupo, want de volgende stop is Tongariro national park! Ben ik echt nog maar een week van huis? Ik heb al zoveel gedaan!
-
30 September 2014 - 09:34
Emmy Gilhuys:
Hallo Susan,
Via een edukans-vrijwilligster en collega van school heb ik jouw reisverslag toegestuurd gekregen. Ik werk nog aan het Lyceum Bisschop Bekkers in Eindhoven (ik geef daar Spaans), maar ga binnenkort met pensioen. In februari ga ik ook een reis naar New Zealand maken, van 2 maanden, Noorder- en Zuidereiland bezoeken. Voor het Zuidereiland wil ik ook een stray-busreis boeken, maar voor het Noordereiland heb ik een naked bus paspoort gekocht. Ik ben heel benieuwd naar je ervaringen en hoop dat je me toevoegt aan je volgers-lijstje.
Veel reisplezier!
Emmy Gilhuys -
30 September 2014 - 09:42
Ria Vos:
Hoi Susan,
Wat een super ervaringen doe je zo op. Een heel goed idee van je om deze reis te gaan doen. Ik wens je alle goeds en plezier toe. Geniet ervan!
groetjes, Ria -
30 September 2014 - 13:47
Kunle:
Awesome!!!!!
Keep it up but stay safe!!! more more! -
30 September 2014 - 19:21
Liesbeth:
Wauw susan, wat gaaf! Wat een mooie dingen heb je al gezien en het lijkt ook wel erg gezellig met je medereiziger. geniet ze meidje!
Hier alles goed en heel! Ik voel me hier goed!
lieve groetjes, liesbeth -
30 September 2014 - 20:18
Yolande:
Goede reis! Zoals je al hebt gemerkt heb ik je blog ook aan een geïnteresseerde vriendin doorgestuurd :-)
-
01 Oktober 2014 - 18:20
Norine:
Gaaf Suus! -
01 Oktober 2014 - 21:50
Karen Polkamp:
Wauw, wat heb je al een hoop gedaan in korte tijd! Dat is echt genieten.
-
03 Oktober 2014 - 10:44
Tonnie:
Wauh, wat heb je al veel mooie dingen gezien en gedaan. Het lijkt wel of je meedoet aan "Ren je rot". -
03 Oktober 2014 - 11:42
Susan Modderman:
@Emmy: je kan jezelf toevoegen op mijn site. Dan krijg je automatisch een berichtje als er een nieuw verslag is. Nieuw-Zeeland is echt prachtig. Pas op....voor je het weet wil je er niet meer weg.
@ iedereen: het is zo geweldig hier! Ik heb alweer zoveel nieuwe verhalen!!! -
04 Oktober 2014 - 10:34
Ron:
Hey Suus! Ik dacht ineens ik moet wel even reageren anders weet je helemaal niet wie je blog allemaal leest..
Het klinkt echt prachtig! Als je binnen zo korte tijd al zoveel hebt gedaan ben ik heel benieuwd wat je nog allemaal meer gaat beleven. Super! -
04 Oktober 2014 - 19:07
Nienke:
Hoi Suus, fijn dat het goed gaat en wat weer een prachtige foto's. lekker even meegenieten van die prachtige natuur aan de andere kant van de wereld. Fijn dat je "good company" hebt.Hier alles kits. Vanavond een wijntje , "kira ora' en tot de volgende mail. liefs Nienke -
09 Oktober 2014 - 02:07
Debbie:
Hee Suus!
Wat een fantastische avonturen beleef jij! Ik krijg ook zin om het eerste het beste vliegtuig te pakken....
Mooie foto's! Veel reisplezier, GENIET!!!
Debbie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
